Miłość w literaturze

Miłość - małe słowo, które znaczy dla nas bardzo wiele. Każdy człowiek nie raz łamał sobie głowę nad tym, jak powiedzieć ukochanej osobie o swoich uczuciach. Przecież wyznawanie ich wcale nie jest takie proste, zwłaszcza jeżeli się jest osobą nieśmiałą. Nie tylko zwykli śmiertelnicy mają problem z opisywaniem, wyrażeaniem miłości. Od wieków wielcy poeci, pisarze zmagali się z tym tematem. Starali się ukazać różne barwy miłości.

Jednym z najwcześniejszych, a zarazem najpiękniejszych utworów o miłości jest „Hymn o miłości” św. Pawła z Tarsu. Pieśń ta jest próbą wytłumaczenia nam, czym jest miłość. Według św. Pawła ona nadaje sens całemu naszemu życiu. Jest ona zazwyczaj czytana podczas ceremonii ślubnej. „Hymn o miłości” jest próbą ukazania czym jest prawdziwa miłość.

Miłość jest najważniejsza

„Dzieje Tristana i Izoldy” są przykładem miłości silniejszej niż śmierć. To średniowieczny romans rycerski, opowiadający o uczuciu dwojga ludzi, które łamie wszystkie zakazy i bariery. Miłość Tristana i Izoldy była silniejsza niż śmierć. Po śmierci obojga na grobie Tristana wyrósł głóg, który zanurzył się w mogile Izoldy.

W „Konradzie Wallenrodzie” Adama Mickiewicza mamy przykład miłości do ojczyzny. Bohater jest Litwinem, który podstępem dostał się do Zakonu Krzyżackiego, by stanąć na jego czele. Konrad poświęca swoje szczęście i miłość do Aldony by bronić swojego kraju. Wzajemna miłość Wallenroda i Aldony doprowadza do samobójstwa Litwina, a jego ukochana ginie w wieży wydając ostatni krzyk. Miłość do ojczyzny ważniejsza niż wszystko inne, ważniejsza od uczucia do drugiej osoby.

Przykładem nieszczęśliwej miłości jest jeden z największych romansów w polskiej literaturze „Lalka” Bolesława Prusa. Stanisław Wokulski zakochuje się w pięknej Izabeli Łęckiej. Dama pogardza Wokulskim z powodu jego pochodzenia, a także dlatego, iż jest kupcem. Miłość ta okazała się dla Wokulskiego niszcząca. Cierpienie doprowadza go do targnięcia się na własne życie.

Eliza Orzeszkowa w „Nad Niemnem” ukazuje nam miłość idealną na przykładzie uczucia łączącego Jana i Cecylię. Bohaterów łączy szacunek do pracy, patriotyzm, zachowanie tradycji, idea poświęcenia dla ojczyzny, odnalezienie sensu życia w codziennym trudzie, a także poczucie odpowiedzialności i zaufanie. Różnice stanowe nie stanowią dla nich przeszkody w zawarciu małżeństwa. Właściwie są przykładem, że prawdziwa miłość nie widzi żadnych przeszkód, a jeśli one się pojawią to można je pokonać.

Pisarze, poeci różnie ukazują miłość. Czasem jako piękne uczucie, czasem jako niszczącą siłę, czasem także jak coś zbędnego. Mnie się jednak wydaje, że najlepiej to ujął św. Paweł z Tarsu w „Hymnie o miłości”: „A teraz zostaje wiara, nadzieja, miłość te trzy rzeczy; lecz z nich największa jest miłość”.

Grecki skarb - Irving Stone

Grecki skarb

Akcja książki rozgrywa się w dziewiętnastowiecznej Grecji. To historia siedemnastoletnia Zofia Engastromenos, która pochodzi z bardzo szanowanej rodziny. Engastromenosi chcą aby ich córka wyszła za mąż za Henryka Schliemanna. Człowiek ten jest od niej starszy o całe trzydzieści lat. Schliemann wśród ludzi miał opinię dziwaka, do której cała rodzina Zofii i ona sama się przyłączyła, w momencie kiedy mężczyzna opowiedział o swoim marzeniu. Tym marzeniem było znalezienie Troi i jej skarbów.  Po ślubie Henryk postanowił dokształcić Zofię w językach oraz historii starożytnej. Dziewczyna zrozumiała, że mąż jest opętany myślą o znalezieniu Troi. Wkrótce Henryk Schliemann postanowił zabrać żonę do Hisarlik, gdzie zamierzał rozpocząć wykopaliska…

„Grecki skarb” to opowieść o człowieku, który większość swojego życia poświęcił na zrealizowanie swojej obsesji, którą niewątpliwie była Troja. Opowieść o wspaniałej kobiecie, która wraz z mężem przyczyniła się do znalezienia Skarbu Priama i Skarbu Agamemnona. Ta historia jest fantastyczna, trudno się od niej oderwać. Ona wciąga jak wykopaliska, które odkrywają przed nami swe skarby. 

Przyznaję, że może zniechęcić ilość stron, ale warto przeczytać. Ale mimo to polecam!  

***

Troja to starożytne miasto znane z wojny opisanej w "Illiadzie".

Troja

Położone w Troadzie u zachodnich wybrzeży w Azji Mniejszej nad rzeką Skamander. Dziś uważa się, że była miastem usytuowanym na wzgórzu Hisarlik w Turcji. Pierwsze badania archeologiczne na tym terenie przeprowadzał Henryk Shliemann.

Córka Samuraja - Lesley Downer

Córka Samuraja

Dojrzałam tę książkę, która leżała niepozornie na półce, ginąc wśród wielu innych pozycji. Nie wiem, dlaczego wzięłam ją w swoje ręce. Mało tego, przeczytałam fragment i kupiłam. 

Książka musiała trochę odczekać, ponieważ miałam inne powieści do przeczytania, ale nadszedł wreszcie jej czas:)

"Córka Samuraja" mnie pochłonęła. Autorka zadbała o wszelkie detale. Wspaniała powieść o obyczajach dawnej Japonii, które ścierają się z nowymi, przyniesionymi przez Europejczyków. O nienawiści klanu Aizu do "kartoflanych samurajów". Przede wszystkim jednak o dylematach zakochanych w sobie dwóch osób: córki samuraja i gejszy Fujino - Taki i chłopaka z klanu Aizu - Nobu. Kiedy dochodzi do wojny oboje stoją po różnych stronach, ale na prawdę pragną być razem mimo wszystko. 

Powieść zrobiła na mnie duże wrażenie. Uderzyło mnie, to to, jak nie wiele wiemy o Japonii, o jej zasadach, kodeksach, klanach i obyczajach. Dzięki takim książkom jak ta, możemy trochę sobie przybliżyć ten kraj. Ta historia nie jest słodka, ona ma w sobie wiele ciemnych stron, dzięki temu chyba bardziej autentyczna. Miłość pomiędzy Taką, a Nobu jest tylko dodatkiem, ale ważnym, który spaja ze sobą wszystkie elementy. 

***

Gejsza - kobieta, która posiada umiejętności artystyczne, bawiąca gości tańcem i rozmową. Potrafi prowadzić ceremonię picia herbaty. Jest ubrana w strój tradycyjny. W Yoshiwarze oraz innych dzielnicach miłości, gejsze były oddzielone od prostytutek. Pierwsze gejsze jednak wywodziły się z tego środowiska. Z czasem wyspecjalizowały się w tańcu, śpiewie, grze na instrumentach. 

Katarzyna Wielka. Gra o władzę. - Ewa Stachniak

 "Katarzyna Wielka. Gra o władzę." Czekałam na tę powieść bardzo długo, ale się doczekałam:) Czy się zawiodłam? I tak i nie. Zawiodłam się, bo oczekiwałam historii Katarzyny Wielkiej. I nie zawiodłam się, bo powieść obfituje w detale. 

Katarzyna Wielka

Osią powieści, dość przekornie, nie jest wcale Katarzyna, lecz jej szpieg Warwara (Barbara) oraz caryca Elżbieta. Autorka pokazuje nam życie w Pałacu Zimowym, i nie tylko, oczami Warwary, czy jaką nazywa Katarzyna, Warieńki. Warwara nie zawsze była szpiegiem, zmusiły ją do tego okoliczności. Z dnia na dzień musi się uczyć przetrwania na dworze. Musi oszukiwać, być dwulicowa i, przede wszystkim, zapomnieć o sobie, o swoim sumieniu. Czy było mi żal Warwary? Tak, ponieważ utraciła siebie w tym wiecznym kłamstwie, szpiegowaniu Katarzyny i donoszeniu na nią carycy Elżbiecie i odwrotnie. 

Warto przeczytać tę powieść, chociażby po to, by poznać życie w Pałacu Zimowym oraz historię dawnej Rosji. 

Przesilenie zimowe - Rosamunde Pilcher

Przesilenie zimowe

Jedną z moich ulubionych książek jest "Przesilenie zimowe" Rosamunde Pilcher. Może dlatego, że jest ona napisana w bardzo ciepły i delikatny sposób. Z drugiej strony powieść pokazuje nam, że konwenanse często nie są ważne, najważniejszy jest człowiek.

"Przesilenie zimowe" trzonem powieści jest Elfrida Phipps, była aktorka, która po śmierci ukochanego porzuca życie w Londynie.Wyprowadza się do małego miasteczka, gdzie poznaje Glorię, Oscara i Franceskę Blundellów. Splot tragicznych wydarzeń sprawia, że Elfrida i Oscar muszą wyjechać do Creagan w Szkocji i zamieszkują w Zarządzie Majątku. Wkrótce dołącza do nich krewna Elfridy Carrie wraz z siostrzenicą Lucy oraz młody biznesman Sam. Chociaż wszyscy nie wiele o sobie wiedzą spędzają razem święta, które ich bardzo zbliżają do siebie. 

Czytanie "Przesilenia zimowego" traktuję zawsze jako spotkanie z kimś bliskim, z kimś kogo dobrze znam. Ta opowiada o relacja międzyludzkich, o tym jak ważne jest wzajemne słuchanie, doświadczanie i bycie tak po prostu razem. 

***

Rosamunde Pilcher jest angielską powieściopisarką. Urodziła się

Rosamunde
Pilcher

22 września 1924 roku w Lelant w Kornwalii. Podczas II wojny światowej należała do pomocniczej kobiecej formacji Royal Navy. Jest oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego. To bardzo lubiana autorka w Niemczech, gdzie nakręcono ponad 60 filmów według jej tekstów. Oto spis powieści, które napisała: "Kwietniowy śnieg", "Fiesta w Cala Fuerte", "Czas burzy", "Karuzela", "Odgłosy lata", "Powrót do domu tom I i II", "Spod znaku Bliźniąt", "Dziki tymianek", "Inne spojrzenie", "Wrzesień", "Pusty dom", "Ostatnie dni lata" i "Poszukiwacze muszelek".

Duma i Uprzedzenie - Jane Austen

Uwielbiam!

Moją ulubioną książką Jane Austen jest "Duma i Uprzedzenie". To powieść, do której bardzo lubię wracać. Pamiętam swoje pierwsze "spotkanie" z historią Elżbiety, Jane, Darcy'ego i Bingley'a, kiedy chłonęłam każde słowo. Sam początek powieści "Jest prawdą powszechnie znaną, że młodemu a bogatemu mężczyźnie brak do szczęścia tylko żony" mnie rozbawił i zdziwił. Zaskakiwało mnie uprzedzenie Elżbiety wobec Darcy'ego, który chociaż nie pokazał się na początku z dobrej strony, mnie wydawał się całkiem sympatyczny:) Jane i Bingley są najlepszym przykładem osób, które chcą widzieć świat i ludzi tyko pozytywnie. Tak, czy inaczej "Duma i Uprzedzenie" to niezły wachlarz osobowości, który ukazuje nam świat, co prawda inny od naszego, ale jakiż w sumie podobny! Jeśli nie czytaliście, zróbcie to natychmiast, warto!

A co myślicie o wersjach filmowych? Najbardziej podobała się "Duma i Uprzedzenie" z 1995 roku z Jennifer Ehle i Colinem Firthem w rolach głównych. Jak dla mnie nie ma lepszej pary, a i w ogóle cały serial jest świetnie wyreżyserowany. Oglądając go nie raz miałam wrażenie, że przeniosłam się w czasie:)

Gwiazdy nad Afryką - Ilona Maria Hilliges

Spotkanie z Afryką

Jest rok 1906. Młoda i ambitna pani doktor Amelia von Freyer nie może znaleźć pracy, ponieważ w środowisku lekarskim kobiety nie są niezbyt dobrze widziane. Postanawia wrócić do Afryki, gdzie zaczęła się jej przygoda z misjami i opieką medyczną. Na statku płynącym do Niemieckiej Afryki Wschodniej staje się świadkiem porody pasażerki, lekarz nie chce pomóc ze względu na jej niskie pochodzenie. Amelia bierze sprawy w swoje ręce i ratuje matkę oraz dziecko. Zyskuje tym samym szacunek i nową przyjaciółkę. W jakiś czas po przybiciu do brzegu, Amelia postanawia ruszyć w dalszą podróż. I tak rozpoczyna się wielka przygoda...

"Gwiazdy nad Afryką" ukazują nam obraz Niemieckiej Afryki Wschodniej, a także dyskryminację kobiet przez mężczyzn. Od pierwszej do niemal ostatniej strony widzimy młodą, dzielną kobietę walczącą, nie tylko o szacunek w gronie mężczyzn, również o prawa kobiet. Oprócz tego w książce stykamy się z fascynującą, ale i dziką przyrodą. Możemy dużo wynieść z lektury tej powieści, bo chociaż napisana jest lekko, to autorka postarała się o detale. Polecam!