Katarzyna Wielka. Gra o władzę. - Ewa Stachniak

 "Katarzyna Wielka. Gra o władzę." Czekałam na tę powieść bardzo długo, ale się doczekałam:) Czy się zawiodłam? I tak i nie. Zawiodłam się, bo oczekiwałam historii Katarzyny Wielkiej. I nie zawiodłam się, bo powieść obfituje w detale. 

Katarzyna Wielka

Osią powieści, dość przekornie, nie jest wcale Katarzyna, lecz jej szpieg Warwara (Barbara) oraz caryca Elżbieta. Autorka pokazuje nam życie w Pałacu Zimowym, i nie tylko, oczami Warwary, czy jaką nazywa Katarzyna, Warieńki. Warwara nie zawsze była szpiegiem, zmusiły ją do tego okoliczności. Z dnia na dzień musi się uczyć przetrwania na dworze. Musi oszukiwać, być dwulicowa i, przede wszystkim, zapomnieć o sobie, o swoim sumieniu. Czy było mi żal Warwary? Tak, ponieważ utraciła siebie w tym wiecznym kłamstwie, szpiegowaniu Katarzyny i donoszeniu na nią carycy Elżbiecie i odwrotnie. 

Warto przeczytać tę powieść, chociażby po to, by poznać życie w Pałacu Zimowym oraz historię dawnej Rosji. 

Przesilenie zimowe - Rosamunde Pilcher

Przesilenie zimowe

Jedną z moich ulubionych książek jest "Przesilenie zimowe" Rosamunde Pilcher. Może dlatego, że jest ona napisana w bardzo ciepły i delikatny sposób. Z drugiej strony powieść pokazuje nam, że konwenanse często nie są ważne, najważniejszy jest człowiek.

"Przesilenie zimowe" trzonem powieści jest Elfrida Phipps, była aktorka, która po śmierci ukochanego porzuca życie w Londynie.Wyprowadza się do małego miasteczka, gdzie poznaje Glorię, Oscara i Franceskę Blundellów. Splot tragicznych wydarzeń sprawia, że Elfrida i Oscar muszą wyjechać do Creagan w Szkocji i zamieszkują w Zarządzie Majątku. Wkrótce dołącza do nich krewna Elfridy Carrie wraz z siostrzenicą Lucy oraz młody biznesman Sam. Chociaż wszyscy nie wiele o sobie wiedzą spędzają razem święta, które ich bardzo zbliżają do siebie. 

Czytanie "Przesilenia zimowego" traktuję zawsze jako spotkanie z kimś bliskim, z kimś kogo dobrze znam. Ta opowiada o relacja międzyludzkich, o tym jak ważne jest wzajemne słuchanie, doświadczanie i bycie tak po prostu razem. 

***

Rosamunde Pilcher jest angielską powieściopisarką. Urodziła się

Rosamunde
Pilcher

22 września 1924 roku w Lelant w Kornwalii. Podczas II wojny światowej należała do pomocniczej kobiecej formacji Royal Navy. Jest oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego. To bardzo lubiana autorka w Niemczech, gdzie nakręcono ponad 60 filmów według jej tekstów. Oto spis powieści, które napisała: "Kwietniowy śnieg", "Fiesta w Cala Fuerte", "Czas burzy", "Karuzela", "Odgłosy lata", "Powrót do domu tom I i II", "Spod znaku Bliźniąt", "Dziki tymianek", "Inne spojrzenie", "Wrzesień", "Pusty dom", "Ostatnie dni lata" i "Poszukiwacze muszelek".

Duma i Uprzedzenie - Jane Austen

Uwielbiam!

Moją ulubioną książką Jane Austen jest "Duma i Uprzedzenie". To powieść, do której bardzo lubię wracać. Pamiętam swoje pierwsze "spotkanie" z historią Elżbiety, Jane, Darcy'ego i Bingley'a, kiedy chłonęłam każde słowo. Sam początek powieści "Jest prawdą powszechnie znaną, że młodemu a bogatemu mężczyźnie brak do szczęścia tylko żony" mnie rozbawił i zdziwił. Zaskakiwało mnie uprzedzenie Elżbiety wobec Darcy'ego, który chociaż nie pokazał się na początku z dobrej strony, mnie wydawał się całkiem sympatyczny:) Jane i Bingley są najlepszym przykładem osób, które chcą widzieć świat i ludzi tyko pozytywnie. Tak, czy inaczej "Duma i Uprzedzenie" to niezły wachlarz osobowości, który ukazuje nam świat, co prawda inny od naszego, ale jakiż w sumie podobny! Jeśli nie czytaliście, zróbcie to natychmiast, warto!

A co myślicie o wersjach filmowych? Najbardziej podobała się "Duma i Uprzedzenie" z 1995 roku z Jennifer Ehle i Colinem Firthem w rolach głównych. Jak dla mnie nie ma lepszej pary, a i w ogóle cały serial jest świetnie wyreżyserowany. Oglądając go nie raz miałam wrażenie, że przeniosłam się w czasie:)

Gwiazdy nad Afryką - Ilona Maria Hilliges

Spotkanie z Afryką

Jest rok 1906. Młoda i ambitna pani doktor Amelia von Freyer nie może znaleźć pracy, ponieważ w środowisku lekarskim kobiety nie są niezbyt dobrze widziane. Postanawia wrócić do Afryki, gdzie zaczęła się jej przygoda z misjami i opieką medyczną. Na statku płynącym do Niemieckiej Afryki Wschodniej staje się świadkiem porody pasażerki, lekarz nie chce pomóc ze względu na jej niskie pochodzenie. Amelia bierze sprawy w swoje ręce i ratuje matkę oraz dziecko. Zyskuje tym samym szacunek i nową przyjaciółkę. W jakiś czas po przybiciu do brzegu, Amelia postanawia ruszyć w dalszą podróż. I tak rozpoczyna się wielka przygoda...

"Gwiazdy nad Afryką" ukazują nam obraz Niemieckiej Afryki Wschodniej, a także dyskryminację kobiet przez mężczyzn. Od pierwszej do niemal ostatniej strony widzimy młodą, dzielną kobietę walczącą, nie tylko o szacunek w gronie mężczyzn, również o prawa kobiet. Oprócz tego w książce stykamy się z fascynującą, ale i dziką przyrodą. Możemy dużo wynieść z lektury tej powieści, bo chociaż napisana jest lekko, to autorka postarała się o detale. Polecam!

Drugi wątek - Joanna Chmielewska

Drugi wątek

Historia pewnego morderstwa, w którym giną dwie osoby. Przypadkowo w miejscu morderstwa pojawia się bohaterka książki Joanna Chmielewska. Natychmiast dzwoni na policję, jednakże ucieka z miejsca zbrodni. Staje się podejrzaną...
"Drugi wątek" obfituje w wydarzenia, jest pełen dziwnych zbiegów okoliczności oraz humoru typowego dla Joanny Chmielewskiej, która sama obsadziła się "w roli głównej". Najciekawszy w powieści jest właśnie drugi wątek, w którym pojawia się tajemnicza Kasia. Polecam chociaż przyznam, że czasem można się zgubić:)

Dom Menfrey'ów - Victoria Holt

Dom Menfrey'ów

Akcja tej powieści rozgrywa się na tle XIX wiecznej Anglii. 

Harriet Delvaney jest córką angielskiego parlamentarzysty. W domu nie zaznaje zbyt wiele ciepła i czułości, gdyż ojciec nie akceptuje jej kalectwa. Matka dziewczynki zmarła przy jej porodzie i od tego czasu zajmuje się nią niania Fanny, która stara się dać dziecku choć trochę czułości. Harriet przyjaźni się z Gwennan oraz jej starszym bratem Menfrey'ami. Zawsze ją cieszą spotkania z rodziną Menfrey'ów, którą uważa za oazę miłości, przyjaźni i domową atmosferą. Harriet nie wie jednego, że ten dom skrywa wiele tajemnic...

Kiedy dziewczęta kończą szesnaście lat, ojciec Gwennan organizuje bal maskowy. Dziewczęta nie są na niego zaproszone, ale postanawiają się na niego dostać. Ów bal zmienia życie obu dziewcząt...

To kolejna książka Victorii Holt, którą miałam okazję czytać. Chyba druga, albo trzecia. Victoria Holt potrafi łączyć romans z kryminałem. Nigdy się nie nudzę przy jej książkach, mało tego są też tytuły, z których można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy. Natomiast "Dom Menfrey'ów"to romans z wątkiem kryminalnym. Historia Menfrey'ów jest dosyć ciekawa,  choć czasem naiwna i banalna. Podoba mi się się w niej to, że jest nietypowa. Ma klimat dawnej Anglii, a nie które wątki posiadają niespotykane, (w takich książkach) zwroty akcji. To dobra książka, jeśli chcemy odpocząć i pofantazjować:) 

Krafftówna w krainie czarów - Remigiusz Grzela

Wyjątkowa rozmowa
R. Grzeli z B. Krafftówną

Dostałam tą książkę w prezencie i od razu wiedziałam, że to będzie prawdziwa, książkowa uczta! Książka jest twardej oprawie, a na większości stron znajduje się kwiatowy wzór. Kolorem dominującym jest pomarańczowy, chociaż należałoby napisać rudy, taki jak kolor włosów bohaterki tej książki. Zanim zaczęłam czytać przejrzałam uważnie całą książkę i (nie byłabym sobą, gdybym tego nie zrobiła) powąchałam ją:) Zwyczaj prawdziwego mola książkowego:)

Wracam jednak to krainy czarów, krainy Barbary Krafftówny. Remigiusz Grzela  ukazał portret kobiety - aktorki, której życie nie było usłane różami. Aktorki, która kojarzy się widzom przede wszystkim z roli w serialu "Czterej pancerni i pies", chociaż poza nią zagrała w wielu filmach i sztukach. Kobiety doświadczonej, ale pełnej hartu ducha i humoru, która czerpie z życia pełnymi garściami. Kobiety uwielbiającej ... czekoladę. To książka ukazująca życie prywatne Barbary Krafftównej oraz jej życie artystyczne. Ciepła, pełna humoru, ale i też skłaniająca do myślenia - taka jest właśnie "Krafftówna w krainie czarów.

***

Barbara Krafftówna właściwie Barbara Krafft-Seinder urodziła się 5 grudnia 1928 roku w Warszawie. Polska aktorka kabaretowa i teatralna. Zadebiutowała w 1946 roku rolą Rybaczki w "Homerze i Orchidei" w Teatrze Wybrzeże. Występowała w "Kabarecie Starszych Panów". Jej pierwszym mężem był Michał Gazda, drugim Arnold Seinder. Przez dziesięć lat mieszkała w Los Angeles. 

***

Remigiusz Grzela urodził się w 1977 roku w Starogardzie Gdańskim. Dla Barbary Krafftówny napisał monodram "Błękitny diabeł". Poeta, prozaik.

Krynica Morska

Miałam okazję być jakiś czas temu w Krynicy Morskiej. Miejscowość ta jest położona na Mierzei Wiślanej. Pierwszy raz wzmianka o Krynicy Morskiej pojawiła się w XV wieku jako Kahlberg i należała do Gdańska, a po roku 1842 przeszła na własność Elblągu. Obszar Krynicy należy w całości do Parku Krajobrazowego Mierzei Wiślanej, a od zachodniej części miasta znajduje się Rezerwat przyrody buki Mierzei Wiślanej.

Przystań

Jest to najmniejsza miejscowość w Polsce, typowo turystyczna. Wjeżdżając na Mierzeję Wiślaną odnosi się wrażenie, że jest się w dżungli. Z jednej strony i z drugiej jest zielona ściana, droga przed nami i nic więcej. Wrażenie trwa dość długą chwilę. Potem zaczynają się zabudowania, no i wielka chęć bycia już na miejscu. Krynica Morska jest ciekawą miejscowością, wszędzie jest z górki i pod górkę. Ale widoki za to przepiękne. Miasto ma cztery przystanie, na jednej z nich, znajdującej się samym centrum miasta, zacumowane są promy, które mogą nas zabrać do różnych miejscowości, w moim przypadku był to Frombork. Ów port jest dobry na miejsce odpoczynku po długim spacerze, bo można tutaj usiąść na jednej z wielu znajdujących się ławek. Przed nami mamy wodę oraz drugi brzeg majaczący gdzieś w oddali oraz rechot żabJ Dla miłośników windsurfingu i innych sportów wodnych jest przeznaczona inna część portu, która jest sporą atrakcją. Warto pójść do Ośrodka Wczasowego Bursztyn, który jest prowadzony przez Misjonarzy Werbistów. Jest tam kawiarnia, gdzie podają wyjątkowo smaczne lody i wyśmienitą kawę, a panorama zaś na zatokę Wiślaną dopełnia całości. 

A taki sobie widok:)

Nie daleko od Bursztynu jest latarnia morska, a nieco dalej cmentarz żołnierzy radzieckich, pochodzący z II wojny światowej. Aby zobaczyć Krynicę Morską z każdej strony, możemy się wybrać na Wielbłądzi Garb. Znajduje się na nim platforma widokowa. Trzeba jednak pamiętać, że na nią prowadzi ponad 100 stopni, nie licząc wchodzenia pod górę. Krajobraz jaki się przed nami roztacza, jest wstanie wynagrodzić nam ten trudJ Całą Krynicę możemy zwiedzić korzystając z ciuchci, która powiezie nas w najciekawsze miejsca w mieście.

Jeśli lubicie zwiedzać oraz oglądać piękne widoki i nie przeszkadza Wam, że jest pod górkę, to Was zachęcam do zwiedzenia tego pięknego, rybackiego miasteczka. Warto pojechać!